ΠΕΡΙ ΑΠΟΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΤΙΝΩΝ

Μας τελείωσε και η απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων.

Ο τελικός τους αριθμός είναι 768,009 υπάλληλοι. Δείτε εδώ.
Η ιστοσελίδα αναφέρει πως πρόκειται για αριθμό μοναδικών ΑΦΜ που έχουν απογραφεί.
Αυτό δεν είναι αληθές. Όσοι μπήκαν και απογράφηκαν ξανά για διόρθωση στοιχείων το σύστημα τους κατέγραψε δύο φορές. Η τελική εκκαθάριση θα γίνει σε επόμενη φάση.
Ας είναι και ας πούμε ότι αυτός ο αριθμός δεν είναι και αξιόλογος.

Η σύνθεση των δημοσίων υπαλλήλων έχει ως εξής :

Ηλικιακή διαβάθμιση

Μικρότεροι των 20 ετών είναι 4.174 δημόσιοι υπάλληλοι, από 20 ως 30 χρόνων είναι 86.246, από 30 ως 40 φτάνουν τους 205.277, από 40 ως 50 καταμετρήθηκαν 258.280 εργαζόμενοι, από 50 ως 60 καταχώρησαν το ΑΦΜ τους 168.958 ενώ άνω των 60 ετών εγγράφηκαν στο σύστημα του υπουργείου Εσωτερικών 43.743.

Είδος εργασιακής σχέσης

Ως μόνιμοι υπάλληλοι του δημοσίου, δικαστικοί λειτουργοί και δημόσιοι λειτουργοί εγγράφηκαν 625.738 άνθρωποι, δηλαδή ποσοστό 82% του συνολικού αριθμού.

Επίσης, 53.833 εργαζόμενοι (7%) καταχώρησαν το ΑΦΜ τους ως υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ενώ ως υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου δηλώθηκαν 44.811 (6%).

Ακόμη, ως συμβασιούχοι έργου εγγράφηκαν 14.345 (2%), αιρετοί δήλωσαν 12.609 (2%), επι θητεία 7.495 (1%) ενώ οι ωρομίσθιοι και ημερομίσθιοι έφτασαν τους 4.614 (1%).

Ως μετακλητοί καταχωρήθηκαν στην απογραφή 1.175, με έμμισθη εντολή 1.003, ως μέλη διοικητικών συμβουλίων 493 ενώ ως πρόεδροι, διευθύνοντες σύμβουλοι, διοικητές και υποδιοικητές οργανισμών 380.

Εργασιακή σχέση	Αριθμός Υπαλλήλων	Ποσοστό %
ΜOΝΙΜΟΙ ΥΠAΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣIΟΥ / ΔΙΚΑΣΤΙΚΟI ΛΕΙΤΟΥΡΓΟI / ΔΗΜOΣΙΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟI	625.738	82,00%
ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ	53.833	7,00%
ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ	44.811	6,00%
ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΕΡΓΟΥ	14.345	2,00%
ΑΙΡΕΤΟΙ	12.609	2,00%
ΕΠΙ ΘΗΤΕΙΑ	7.495	1,00%
ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΙ/ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΟΙ	4.614	1,00%
ΜΕΤΑΚΛΗΤΟΙ	1.175	0,00%
ΕΜΜΙΣΘΗ ΕΝΤΟΛΗ	1.003	0,00%
ΜΕΛΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ	493	0,00%
ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ,ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ, ΥΠΟΔΙΟΙΚΗΤΗΣ	380	0,00%

Η εκπαίδευση των δημοσίων υπαλλήλων

Βαθμίδα Εκπαίδευσης	Αριθμός	Ποσοστό %
ΠΕ	300.905	39,00%
ΔΕ	212.574	28,00%
ΕΙΔΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ	73.305	10,00%
ΥΕ	69.559	9,00%
ΤΕ	66.669	9,00%
ΑΝΕΥ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ	43.540	6,00%
ΔΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ	142	0,00%

Πηγή : Ελευθεροτυπία

Όπως βλέπετε ένα ποσοστό άνω του 10% δεν είναι μόνιμοι και σε λίγο καιρό δεν θα εργάζονται στο δημόσιο.
Ας μην αναφέρουμε το γεγονός του γηρασμένου δημοσίου , αφού 169 χιλιάδες υπάλληλοι είναι μεταξύ 50 και 60 και περίπου 44 χιλιάδες είναι άνω των 60. Πράγμα που σημαίνει ότι με τις αθρόες συνταξιοδοτήσεις που θα ακολουθήσουν και τις ελάχιστες προσλήψεις ο δημόσιος τομέας θα συρρικνωθεί σε επίπεδο επικίνδυνης υπολειτουργικότητας.

Αν μέσα σε όλα αυτά βάλεις το γεγονός ότι μέσα σε αυτούς ανήκει και ο στρατός και η αστυνομία , ο τελικός δημόσιος τομέας που απομένει δεν είναι και ιδιαίτερα μεγάλος .
Αν συνυπολογιστεί και η εκπαίδευση .
Αν συνυπολογιστεί και η υγεία.
Και να φανταστεί κανείς ότι όλοι ανεξαιρέτως, παραδέχονται πως αυτοί οι δυο τομείς χρειάζονται και επιπλέον κόσμο !
Να σκεφτεί κανείς πως στο εξωτερικό αυτοί οι τομείς δεν ανήκουν πάντα στο δημόσιο τομέα και διαφέρουν ανάλογα με τα λογιστικά τερτίπια κάθε χώρας.
Φανταστείτε να υπολόγιζαν οι ΗΠΑ και το στρατό , που έχει τελείως ξεχωριστό προϋπολογισμό.
Επομένως δεν μιλάμε πάντα για συγκρίσιμα μεγέθη, όπως μας ζαλίζουν κάποιοι "εξυπνάκηδες" απλά για να μας μπερδέψουν.

Πάντως ας προσεχθεί το γεγονός ότι ένα ποσοστό 39% και 9% είναι πανεπιστημιακής και τεχνολογικής εκπαίδευσης αντίστοιχα, κάτι που το θεωρώ πολύ αξιόλογο και θετικό και μπορεί να δώσει μια άλλη δυναμική στον δημόσιο τομέα , αν γίνουν τα κατάλληλα βήματα και σταματήσει η μεθοδευμένη απαξίωση.Επίσης ενδιαφέρον θα είχε αν δημοσιεύονταν και στοιχεία για την ηλικιακή κατανομή αυτών των πτυχιούχων. Αν είναι και νέοι τότε η δυναμική είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Σε μια προηγούμενη ανάρτησή μου έγραφα ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα έβγαινε το
υπερμεγέθες νούμερο του ενός και του ενάμισι εκατομμυρίου που έλεγαν όλα τα γελοία πολιτικά πρόσωπα , μαζί με το μπιζάρισμα των εξίσου γελοίων εκπροσώπων των ΜΜΕ.
Ακόμα και αν βάλεις τις ΔΕΚΟ , όπως θέλουν να κάνουν πράγμα το οποίο είναι εξόφθαλμα λάθος , αφού δεν είναι δημόσιο πλέον. Ούτε ο ΟΤΕ ούτε η ΔΕΗ ούτε κανένας . Αυτά είναι τρικ για να δικαιολογήσουν τα ασυμμάζευτα και να αποκρύψουν το γεγονός πως όλα αυτά ήταν μια μεθοδευμένη ενέργεια για να χρησιμοποιήσουν το δημόσιο τομέα ως δούρειο ίππο για να επιβάλουν τα συμφωνημένα με το ΔΝΤ και να αποδομήσουν τα κεκτημένα κοινωνικά δικαιώματα για να συνεχιστεί το πάρτι των τραπεζών.
Απλά για να διαλύσεις κάτι πρέπει να το συκοφαντήσεις και να το απαξιώσεις στα μάτια της κοινωνικής μάζας . Μετά είναι όλα απλά. Φυσικά μόλις τελείωσαν με το δημόσιο ήρθε και η σειρά του ιδιωτικού και έδεσε το γλυκό . Βλέπετε αυτό που δεν καταλαβαίνει κανένας είναι ότι αν πιάσει φωτιά στην αυλή του γείτονα και δεν σβηστεί , μετά έρχεται και στην δική σου.

Επίσης λιγότερος δημόσιος τομέας και άθλια αμειβόμενος σημαίνει και λιγότεροι ελεγκτικοί μηχανισμοί και υπάλληλοι αδιάφοροι η ευάλωτοι σε διαφθορά , άρα ακόμα μεγαλύτερη ασυδοσία των γνωστών αγνώστων λαμογιών του ιδιωτικού τομέα , γιατί για να μην ξεχνιόμαστε ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΕΦΑΓΑΝ και όχι ο Χ δημόσιος υπάλληλος των 1000- 1200 ευρώ και ας μην είναι και πολύ καλός στην δουλειά του.

Στην ίδια ανάρτηση σας είχα υποσχεθεί και ένα διάγραμμα για το δημόσιο τομέα από στοιχεία του ΟΟΣΑ , από το βιβλίο του Niall Ferguson "Το πλέγμα του πλούτου" .

Ε λοιπόν να το :























( με το βελάκι σημειώνω το γράφημα της Ελλάδας.
Στην Ελλάδα θα δείτε ότι είμαστε πολύ χαμηλά στην αναλογία.

Δεν το περιμένατε ε ;

Καλά τι μας έλεγαν πριν από λίγους μήνες ο ΓΑΠ και τα άλλα παραφερνάλια ;
Μήπως μας δούλευαν ψιλό γαζί και αυτοί και οι λακέδες τους ;


Τι γράφει λοιπόν και από πάνω ο Ferguson ;

"........... Εντούτοις δεν ήταν μόνο στα απολυταρχικά καθεστώτα που ο δημόσιος τομέας είχε την τάση να επεκτείνεται.Μέχρι το 1950 κυρίως χάρη στην εθνικοποίηση , η αναλογία δημοσίων υπαλλήλων στην Βρετανία είχε αυξηθεί σε πάνω από 10% του εργατικού δυναμικού. Το παραπάνω σχεδιάγραμμα δείχνει ότι η αύξηση αυτή συνεχίστηκε από τότε σχεδόν σε κάθε ανεπτυγμένη χώρα, ενώ σημείωσε σημαντικά αντίθετη τάση σε μία μόνο. Σε 12 από τις 17 χώρες του ΟΟΣΑ, η απασχόληση στο δημόσιο τομέα ελάχιστα έχει μειωθεί από τότε που άγγιξε το μέγιστο ποσοστό στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Στις Σουηδία, Νορβηγία και Δανία η αναλογία συνολικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα υπερβαίνει το 30%. Στις Γαλλία, Φιλανδία και Αυστρία το ποσοστό είναι μεγαλύτερο του 20%. Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία και Γερμανία, όλες είδαν την απασχόληση στο δημόσιο τομέα να ξεπερνά το 15% του εργατικού δυναμικού στη δεκαετία του 1990. Η Ελβετία και η Ελλάδα δεν απέχουν και πολύ από αυτό το ποσοστό. Οι εξαιρέσεις που παρατηρούνται σε αυτό το μοντέλο είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες όπου η απασχόληση στον κρατικό τομέα έφτασε στο ζενίθ στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Μόνο στη Βρετανία όμως, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση μετά την εποχή του ζενίθ.............................................Μεταξύ των αναπτυγμένων οικονομιών, μόνο η Ιαπωνία και η Ελλάδα έχουν την μικρότερη μισθοδοσία υπαλλήλων στο δημόσιο τομέα..........................................Το άμεσο δημοσιονομικό πρόβλημα έγκειται στον καθορισμό της αμοιβής των δημοσίων υπαλλήλων, συνυπολογιζόμενης τόσο της απουσίας των στοιχείων που θα επιτρέψουν την καταμέτρηση της παραγωγικότητας συγκρινόμενη με τον ιδιωτικό τομέα, όσο και (συνήθως) της παρουσίας στο δημόσιο τομέα σωματείων και άλλων ομάδων που ανακινούν το θέμα αυξήσεων πριν τον πληθωρισμό. Και μόνο το μέγεθος της έκθεσης των αμοιβών είναι συγκλονιστικό. Το 1992 οι συνολικές αμοιβές του δημοσίου τομέα στη Βρετανία αντιστοιχούσαν απόλυτα με το 1/3 των γενικών κρατικών δαπανών. Στις ΗΠΑ το ποσοστό είναι το 1/5. Οι μικρές συνεπώς αυξήσεις μισθών μπορούν να επιφέρουν σοβαρές δημοσιονομικές συνέπειες......."



Χρειάζεται άραγε να συμπληρώσω κάτι άλλο για τους αλήτες που μας κυβερνούν , τους αλήτες που μας ενημερώνουν και εμάς που βοσκάμε το κουτόχορτο ;

Η ποιότητα του δημοσίου σίγουρα πολύ απέχει από το να χαρακτηριστεί τέλεια, παρόλο που θεωρώ πως δεν είναι γιαυτό υπεύθυνοι αποκλειστικά οι ίδιοι οι υπάλληλοι και είναι γεγονός ότι η μισθοδοσία του δημοσίου τομέα χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή.
Πάντως σε καμιά περίπτωση δεν είμαστε το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, που εσκεμμένα μας εμφάνισαν με την ευλογία των εγχώριων δοσίλογων, ούτε και οι χειρότεροι , ούτε και αυτοί που σπαταλάμε τα περισσότερα για την μισθοδοσία των κρατικών υπαλλήλων.

Απλά ο δημόσιος τομέας ήταν ο αρχικός εύκολος στόχος για να αρχίσει η επίθεση.

Μετά ήρθε το ασφαλιστικό .............

Τώρα αρχίζει η μεγάλη πορεία μας μέσα στη νύχτα.