ΠΕΡΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΟΡΑΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΤΙΝΩΝ

Είναι κάτι που μου είχε κάνει εντύπωση παλαιότερα όταν διδασκόμασταν ιστορία κατά την σχολική μας εκπαίδευση.Βέβαια το πόσοι από εμάς έμαθαν πραγματικά ιστορία είναι άλλο πράγμα βέβαια. Αυτήν η έννοια που λέτε είχε να κάνει με τα συστήματα διακυβέρνησης και ονομαζόταν "φωτισμένη δεσποτεία" και εννοεί να επιλέγονται για να κυβερνήσουν άνθρωποι οι οποίοι είναι οι πλέον κατάλληλοι λόγω ήθους μόρφωση και εκπαίδευσης .Η συγκέντρωση αυτών των χαρακτηριστικών στο πρόσωπό τους είναι αυτό που εξασφαλίζει υποτίθεται ότι θα κάνουν το καλύτερο για όλους.Αυτό μου άρεσε πάρα πολύ από τότε , αλλά μου άφηνε μια απορία. Πώς στην ευχή θα τους ξεχωρίζαμε τους πραγματικά "φωτισμένους" και μέσω ποιων μηχανισμών θα επιτρεπόταν σε αυτούς να αναλάβουν τις καίριες ηγετικές θέσεις?
Θεωρητικά η μορφή διακυβέρνησης που έχουμε σήμερα , αυτήν της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας (sic) , θα μπορούσε υπό όρους να λειτουργήσει έτσι . Προϋποθέτει υψηλό επίπεδο μόρφωσης και εκπαίδευσής από τους ενεργούς πολίτες έτσι ώστε να μπορούν από τους ομοίους τους να ξεχωρίσουν τους κατάλληλους για το έργο της διακυβέρνησης .
Στην σύγχρονη Ελλάδα και αυτό έχει τις ρίζες του πίσω στα πρώτα της Ελληνικής Επανάστασης του '21 , μόνο αυτό δεν γίνεται.Η πελατειακή σχέση των ψηφοφόρων με τους πολιτικούς αποτελεί βασικό θρεπτικό υπόστρωμα για την διαφθορά και υπονομεύει την οποιαδήποτε προσπάθεια και επιλογή που βασίζεται σε καθαρά αξιοκρατικά κριτήρια.
Έτσι με αυτό τον γνώμονα του "δούναι και λαβείν" γίνεται η επιλογή προσώπων για κάθε θέση και επίπεδο , από την καθαρίστρια μέχρι τον υπουργό Εξωτερικών.
Παλιότερα προσπαθώντας να ερμηνεύσω αυτό το φαινόμενο είχα σχεδόν πειστεί ότι έφταιγε η βαριά κληρονομιά της Τουρκοκρατίας , η οποία μας αλλοτρίωσε βαθιά και μας ενστάλαξε τον ραγιαδισμό και το ρουσφέτι στην καθημερινότητα μας. Αυτά τα χαρακτηριστικά πίστευα διαχέονταν σε κάθε επίπεδο του δημόσιου βίου και αντανακλούσαν στην γενικότερη πορεία μας ως λαού στην σύγχρονη πάντα ιστορία.
Έτσι πορευτήκαμε θεωρώντας υποχρέωση μας να είμαστε υποτελείς, δεμένοι στο άρμα κάποιου ισχυρού , σταθερά ανίκανοι να χαράξουμε την δικιά μας πολιτική και να αφήσουμε το στίγμα μας στην ευρύτερη περιοχή , με κυβερνήτες ανθρώπους ικανούς μόνο στο ρουσφετολογικό αλισβερίσι και δεξιοτέχνες της αδράνειας.
Αυτήν η όποια προσκόλληση δεν μας βοήθησε και πολύ μετά τον Α' παγκόσμιο πόλεμο. Η προσκόλληση στο άρμα της Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών δεν θεωρώ ότι μας έχει αφήσει και ιδιαίτερα κερδισμένους . Αρκεί να σκεφτούμε μόνο την Μικρασιατική Καταστροφή και την Κύπρο και την σημερινή κατάσταση που είμαστε με την πλάτη στον τοίχο στο Αιγαίο .
Αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι οι διανοούμενοι μας που έπρεπε να αποτελέσουν μια πυξίδα μέσα στις θύελλες , αφυπνίζοντας τον λαό, ήταν παθολογικά προσκολλημένοι στην κομμουνιστική ιδεολογία , πιο τυφλοί από τους τυφλούς , ανίκανοι να δουν το πραγματικό πρόσωπο της τότε Σοβιετικής Ένωσης , κάνοντας αντίδραση για την αντίδραση , τότε συμπληρώνεται η εικόνα.
Το θέμα είναι ότι εμείς ως υποτακτικοί των ΗΠΑ επιτρέψαμε να μπει η Τουρκία στο ΝΑΤΟ με τα ίδια δικαιώματα αν και δεν είχε συνεισφέρει τίποτα στον Β' Παγκόσμιο.Αντίθετα η Τουρκία έπαιξε έξυπνα το χαρτί του επικείμενου Ψυχρού Πολέμου και κατάφερε τα όσα κατάφερε. Το τί καταφέραμε εμείς είναι προφανές σήμερα. Με μια χαρακτηριστική ασυνέχεια και ασυνέπεια στην εξωτερική μας πολιτική με απουσία οράματος και πρωτότυπης σκέψης , καταλήξαμε να είμαστε οι παρίες του ΝΑΤΟ , ο πιο αδύναμος κρίκος , που είμαστε γνωστοί για την δειλία , την υποχωρητικότητα και την μεμψιμοιρία μας. Βέβαια ένας προσεκτικός αναλυτής θα καταλάβαινε ότι δεν θα μπορούσαμε να είμαστε και αλλιώς αφού την εξωτερική πολιτική την αντιλαμβανόμασταν πάντα με όρους εσωτερικής κατανάλωσης και κομματικής αντιπαράθεσης. Η σημερινή ασταθής εποχή μετά την κατάρρευση τη Σοβιετικής Ένωσης απαιτεί επανασχεδιασμό , σοβαρότητα και τόλμη , στοιχεία τα οποία θεωρώ ότι λείπουν από εμάς.
Αντίθετα η Τουρκία έχει καταφέρει να αναπροσαρμόσει την πολιτική της , επαναπροσδιορίζοντας στόχους και συμμαχίες , αντιλαμβανόμενη ότι η αυστηρή προσκόλληση της στις ΗΠΑ δεν είναι πλέον επωφελής για αυτήν, δεδομένης και της αντιπαράθεσης με τον μουσουλμανικό κόσμο. Αυτά οφείλονται στην ανάληψη του Υπουργείου Εξωτερικών από έναν γνωστό Πανεπιστημιακό και Θεωρητικό του λεγόμενου Στρατηγικού Βάθους της Τουρκίας . Σε αυτόν οφείλεται όλη αυτήν η εμπνευσμένη πολιτική της γείτονος τα τελευταία χρόνια, σχετικά με τους ενεργειακούς αγωγούς, την Ρωσία , τις σχέσεις με το Ισραήλ , τις αραβικές χώρες , τον Καύκασο , που έχει μετατρέψει την Τουρκία σε περιφερειακή δύναμη και κάνοντας τον Ομπάμα να την επισκεφτεί άρον - άρον μόλις ανέλαβε Πρόεδρος.Χρειάστηκε ιδιαίτερη τόλμη για όλα αυτά δεδομένου ότι συνεπαγόταν και ρήξη με τις αρχές του "κεμαλικού δόγματος", ένα πράγμα σχεδόν ιερό στην Τουρκία , επειδή κατάλαβε ορθώς ότι αυτό αν και εξυπηρέτησε τόσα χρόνια τον σκοπό του , στην σύγχρονη πλέον εποχή την οδηγεί σε εσωστρέφεια.
Ο ίδιος υπουργός μάλιστα είναι οπαδός την αξιοκρατίας θεωρώντας -και εφαρμόζοντας- ότι την Τουρκία θα πρέπει να την εκπροσωπούν οι ποιο άξιοι ανάμεσα στους άξιους.
Αλήθεια ποιος δικός μας πρωθυπουργός έδωσε ποτέ σημασία σε άξιους πνευματικούς ανθρώπους με πρωτότυπη σκέψη και χρησιμοποιώντας τους για το όφελος της χώρας ;Που να τον αφήσουν οι πελατειακές σχέσεις και τα εσωκομματικά γραμμάτια. Ο Ταγίπ Ερντογάν όμως δεν έχει αυτά τα κολλήματα . Ξέρει ότι σε εθνικά θέματα δεν χωράν ρουσφέτια και γραμμάτια και χάρες , γιαυτό και έβαλε τον Αχμέτ Νταβούτογλου Υπουργό Εξωτερικών.
Εμείς τι κάνουμε; Καταλήξαμε να παίρνουμε μαθήματα διπλωματίας ,γεωπολιτικής αξιοκρατίας και φωτισμένης δεσποτείας από τους πασάδες της Υψηλής Πύλης . Ντροπή μας .


Υ.Γ. Αν θέλετε να ενημερωθείτε αναλυτικά, εμπεριστατωμένα και νηφάλια , για τα παραπάνω πράγματα διαβάστε κάποιες από τις αναλύσεις του Βασίλη Μαρκεζίνη , ενός εξαίρετου επιστήμονα και πνευματικού ανθρώπου ,τις απόψεις του οποίου παρακλουθώ εδω και κάμποσα χρόνια.Κάντε κλικ εδώ και εδώ .
Με αφορμή τις δικές του σκέψεις οδηγήθηκα σε αυτους τους προβληματισμούς.
Διαβάζοντας κανείς τις "αιρετικές" και ρηξικέλευθες απόψεις του , καταλαβαίνει κανείς γιατί δεν τον αξιοποιούν οι πολιτικοί μας αρχηγοί.Θέλει αρχ.....ια για να τολμήσει κανείς να κάνει εμπνευσμένη πολιτική και να αγνοήσει τις εσωτερικές και τις υπερατλαντικές σειρήνες.