Ευρώπη ,φασισμός και ψεύτικα είδωλα

Βαρέθηκα να διαβάζω ανιστόρητα χαώδη συμπεράσματα με απαράδεκτες γενικεύσεις και απλοποιήσεις σχετικά με την άνοδο του φασισμού σήμερα και με αναγωγές στην πρόσφατη Ευρωπαϊκή ιστορία. Σε όλους τους "φιλίστορες" θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ακριβώς ο φόβος της σοσιαλιστικής μεταρρύθμισης έτσι όπως εκφραζόταν κυρίως μέσω της αγροτικής μεταρρύθμισης και αναδιανομής των γαιών ήταν ο μοχλός που έσπρωξε την αστική τάξη στην αγκαλιά του φασισμού κατά τα χρόνια που προηγήθηκαν του Β'ΠΠ.  

Εκεί που μπόρεσαν "θυσίασαν" την γαιοκτημονική αριστοκρατία για να σωθούν. Αυτό συνέβη κυρίως στις περιοχές όπου τα κτήματα ανήκαν σε εθνικές μειονότητες με τα πρώτα ίχνη ρατσιστικού εθνικισμού να εμφανίζονται. Εκεί που δεν μπόρεσαν έγινε μύλος. Ο αγροτικός εμφύλιος στην Ιταλία λόγω της άρνησης των (Ιταλών) μεγαλοϊδιοκτητών για τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις έστρωσε με λουλούδια το χαλί στον Ντούτσε. Το ίδιο και στην Ουγγαρία όπου ή άρχουσα τάξη αγκάλιασε τον Χόρτυ και αργότερα τους "Βελοσταυρίτες" μετά την παρένθεση του Μπέλα Κουν. Το ίδιο μπορεί να συνέβαινε και εδώ αν δεν είχαμε το κύμα προσφύγων του 21-22 που δημιούργησε de facto καταστάσεις που έχρηζαν αντιμετώπσιης πέρα από κάθε συμφέρον. Πάντως για ένα μπορούν να είναι βέβαιοι οι αγρότες μας. Αν δεν ήταν οι πρόσφυγες πολύ δύσκολα θα έβλεπαν διανομές αγροτικής γης στο επίπεδο που πραγματοποιήθηκαν τελικά. 

Η Ευρώπη -με ελάχιστες εξαιρέσεις π.χ. Αγγλία-δεν είναι και τόσο βαθιά και ανέκαθεν δημοκρατική όσο θέλετε να πιστεύετε οι περισσότεροι και οι ακραίες καταστάσεις δεν είναι και τόσο "στιγμιαίες" εκτροπές.
Με την πρώτη ευκαιρία  - έτσι όπως έχει φανεί- οι Ευρωπαϊκές αστικές κοινωνίες διολίσθαιναν πανεύκολα στον φασισμό και ενεργοποιούσαν ταχύτατα τα φασιστικά αντανακλαστικά τους μπροστά στον φόβο και στον κίνδυνο απώλειας των κεκτημένων και των προνομίων τους.  

Μπορεί να σας βολεύει τους περισσότερους να κάνετε θεωρητικές γεφυρώσεις ακροαριστερής και ακροδεξιάς βίας και βολικές εξομοιώσεις γιατί έτσι βολεύει το θυμικό σας αλλά η ιστορική αλήθεια δεν είναι εκεί.

Αλήθεια δεν έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί οι πλέον φονικοί πόλεμοι έχουν τα αίτια τους και την αρχή τους στο λίκνο της δημοκρατίας, την Ευρώπη ;

Γιατί εδώ ρίζωσαν και άνθησαν όλες οι ιδεοληψίες που αιματοκύλισαν τον κόσμο;

Που έγιναν επιστήμη οι εθνοκαθάρσεις ;

Αλήθεια πιστεύετε ότι οι Γερμανοί αλλά και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι που αγκάλιασαν τον Αδόλφο δεν πίστευαν πραγματικά τότε ότι αποτελούσε μια θαυμάσια λύση στα προβλήματα που τους βασάνιζαν;

Σε ποια ήπειρο θεωρήθηκε αδιέξοδο η κοινοβουλευτική δημοκρατία και λάθος τα συντάγματα και προτιμήθηκαν οι ισχυρές δικτατορίες ;

Οι περισσότεροι σύγχρονοι "Ευρωπαίοι" βολικά θέλουν να πιστεύουν ότι η βία που γεννά η εκτροπή από τη δημοκρατία είναι κάτι που ανήκει στην μακρινή ανατολή ή στα υπανάπτυκτα Βαλκάνια - τα γεγονότα που ακολούθησαν την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το ανέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο-, αλλά ξεχνούν εύκολα τους σκελετούς στα ντουλάπια τους, όπως πολύ βολικά ξεχνούν και τους δικτάτορες που αγάπησαν ανάδειξαν και ακολούθησαν στη φωτιά και στο σίδερο.

Πράγματι θέλει πολύ αγώνα και δουλειά για να εγκατασταθεί στο γαμημένο DNA η δημοκρατία και μέχρι στιγμής εμβόλιο για τον φασισμό δεν βρέθηκε.

Υ.Γ. Προφανώς τα ίδια ισχύουν και για μας που πολύ βολικά στο μυαλό μας έχουμε κάνει σαλάτα τα περί Μεταξά- εθνικής αντίστασης-δοσιλογισμού και επταετίας.