Στις αλαλάζουσες πλειοδοτούσες φατρίες πάνω από τα ανοιχτά φέρετρα
ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΣΜΟΙ
τα ολόλευκα μα πένθιμα σχολεία των Δυτικών
των φορτηγών οι βρόμικες σκοτεινιασμένες πλώρες
και οι κατοικίες των φτωχών χαμένων γυναικών
Έχουνε μια παράξενη συγγένεια και τα τρία
παρ'όλη τη μεγάλη τους στο βάθος διαφορά,
μα μεταξύ τους μοιάζουνε πολύ, γιατί τους λείπει
η κίνηση, η άνεση του χώρου και η χαρά.
(Νίκος Καββαδίας, από το Μαραμπού, 1933)
