Η Ελλάδα εργοτάξιο και πλυντήριο μαζί

Είτε το ομολογούμε είτε όχι η χώρα έχει χρεοκοπήσει.

Έχουμε ένα πτώμα το οποίο αρνούμαστε να το ενταφιάσουμε. Επιπλέον έχουμε ένα έγκλημα, το οποίο δεν έχει εγκληματίες! Ούτε καν κατηγορουμένους! Οι εν δυνάμει κατηγορούμενοι μάλιστα έχουν μετατραπεί σε κατηγόρους!

Κι αντί να ενταφιάσουμε το πτώμα, αντί να κολάσουμε τους ένοχους –όχι για να τους εκδικηθούμε αλλά για ν’ αποδοθεί αυτό το έρμο το δίκαιο- εμείς ακούμε την πολιτική ηγεσία της χώρας –πολιτευόμενη κι αντιπολιτευόμενη- να προτείνει ως μέτρο εξόδου από την κρίση τη ... νομιμοποίηση της παρανομίας! Το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος! Δεν πρόκειται απλώς για νομιμοποίηση της παραοικονομίας αλλά για θεσμική αναβάθμισή της σε πολιτική προτεραιότητα από αυτούς ακριβώς που υπηρετούν -υποτίθεται- την νομιμότητα. Μια «νομιμότητα» χρόνιας και χρονίζουσας  ελαστικότητας.

Κυβέρνηση κι αντιπολίτευση –για μια ακόμη φορά- κλείνουν το μάτι στην παρανομία! «Δεν μας ενδιαφέρει η πηγή πλουτισμού σας, φέρτε τα λεφτά σας και ... χτίστε. Τσιμεντώστε ό,τι απέμεινε για να κινηθεί η οικοδομή, να πέσει βρόμικο αλλά ζεστό χρήμα στην αγορά»! Η Ελλάδα πλυντήριο κι εργοτάξιο μαζί.

Μπορεί όμως το μαύρο χρήμα να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη; Μπορεί το προϊόν εγκληματικών πράξεων να χρησιμοποιείται για ανάπτυξη. Δεν χρειάζονται έκτακτα χαρίσματα για να καταλάβει κανείς ότι το έγκλημα παράγει έγκλημα κι όχι ανάπτυξη. Κι η Πολιτεία –τουλάχιστον αυτή που θέλει να είναι ευνομούμενη- δεν μπορεί να είναι συνεργός σε εγκλήματα.

Η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων είναι ένα δημοφιλές μέτρο αλλά όχι ένα μέτρο ανάπτυξης, γιατί είναι ένα μέτρο περιφρόνησης και της νομιμότητας και των νομοταγών πολιτών. Εξάλλου αυτού του είδους τη «ανάπτυξη» την δοκιμάσαμε, θέλοντας και μη, μεταπολεμικά και, κυρίως, μεταπολιτευτικά κι έχει μετρήσιμα κι ίσως μη αναστρέψιμα αποτελέσματα. Απαξίωσε τα αρχιτεκτονικά, τα περιβαλλοντικά και τα ιστορικά πλεονεκτήματα της χώρας μας. Κάναμε την Αρτέμιδα Λούτσα.

Αν θέλουμε ωστόσο να τονώσουμε τα επαγγέλματα τα σχετιζόμενα με την οικοδομή ας παράξουμε πολιτικές ευπρεπισμού του αστικού και φυσικού τοπίου. Πολιτικές, που για όσους βλέπουν πέρα από την κομματική τους μύτη, είναι προστιθέμενης αξίας και για τον 

πολιτισμό μας και για την πατρίδα μας.

Από το μανιφέστο

Read more...

Ημέρες απραξίας

Επιστροφή μετά από πολύ καιρό απραξίας (διαδικτυακής).  Απραξία λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων. Μόλις που προλάβαινα να ενημερωθώ λίγο για τα τεκταινόμενα και όχι φυσικά από εφημερίδες και λοιπα τηλεοπτικά ΜΜΕ. Αυτά έχουν τελειώσει για μένα εδώ και καιρό.

Δεν έγιναν και λίγα, από που να τα πιάσεις και που να τα αφήσεις.Ειλικρινά εξακολουθεί να είναι τέτοια η γενική κατήφεια και κατάθλιψη που δεν ξέρεις τι να πεις και τι να γράψεις. Διαβάζω εξαιρετικά posts, διεισδυτικά και τεκμηριωμένα και το μόνο που κάνουν είναι απλά να καταδεικνύουν τον κατήφορο μας. 

Εν τω μεταξύ αποκαλύπτεται και η φαυλότητα ανθρώπων που κρατούν τις τύχες λαών και ανθρώπων στα χέρια τους, εκδίδουν αποφάσεις και εκπονούν σχέδια που βυθίζουν χώρες στην εξαθλίωση με την πρόφαση πάντα της σωτηρίας.

Μέχρι στιγμής είμαι ακόμα εκτός κλίματος , με τον καιρό θα αποκτήσω ξανά το momentum και θα βάζω και εγώ με την γκρίνια μου το λιθαράκι στο γενικό ευχάριστο κλίμα που επικρατεί.

Πάντως μέχρι στιγμής η διάθεσή μου εξακολουθεί να είναι καλή παρά τα όσα γίνονται !!

Read more...