Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Το δάγκωμα

Κάτι τέτοιες ώρες με πιάνει και συλλογίζομαι την ειρωνεία της ιστορίας .
Την ειρωνεία που πολλές φορές μοιάζει με τον τροχό της μοίρας που σε ανεβοκατεβάζει από τα τάρταρα στον ουρανό. Κοιτάς πίσω σου και βλέπεις όλα όσα έχουν κάνει οι πρόγονοί σου κι όλα όσα έχεις κάνει ή πει και εσύ ο ίδιος. Τότε πολλές φορές αισθάνεσαι ανάξιος των λόγων σου.Κάποιες άλλες, σπάνιες, είσαι περήφανος για τον εαυτό σου.
Αναρωτιέμαι βασικά τις τελευταίες μέρες για τον Σαμαρά και τη λαϊκή Δεξιά που εκπροσωπεί.
Ο Αντώνης είναι απόγονος της Πηνελόπης Δέλτα,  που στην εποχή της με την αρθρογραφία και τα βιβλία της, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της εθνικιστικής ρητορείας σχετικά με τον Μακεδονικό Αγώνα πριν και μετά, λόγω της σχέσης της με τον Δραγούμη.
Μεγαλώνοντας σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν μπορεί παρά να επηρεαστείς βαθιά και να πιστεύεις ότι είναι στη μοίρα σου να αναστήσεις τον μαρμαρωμένο βασιλιά.
Ο Αντώνης έδειξε ως υπουργός Εξωτερικών επί Μητσοτάκη, ότι εμφορείται από εθνικιστικά ιδεώδη, φλογερά και γνήσια μεν, καφενειακού  επιπέδου από άποψη οράματος σχεδιασμού και εκτέλεσης δε. Το απέδειξαν αυτό περίτρανα οι δεκάδες χιλιάδες Αλβανοί λαθρομετανάστες (μεταξύ αυτών και εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου) που μπήκαν σε μια νύχτα στην χώρα μας, μετά τα τσάμικα του Αντώνη. Μετά ήταν οι λαοσυνάξεις της Θεσσαλονίκης για το Σκοπιανό. Η Μεγάλη Ελλάδα μας ξανατελείωσε πριν καν αρχίσει.
Ο Αντώνης πάντως είναι καθαρός ιδεολογικός απόγονος και της Δεξιάς του '40 του '50 και του '60 που εμφορείται από παρόμοιες ιδέες περί εθνικής κυριαρχίας και ισχύος. Αλλιώτικα δεν θα γινόταν αρχηγός της, αν και σε καμιά περίπτωση δεν θα συνέβαινε αυτό αν δεν ήταν τόσο μισητή η οικογένεια Μητσοτάκη.
Της ίδιας δεξιάς που ρεζίλεψε την Εθνική Αντίσταση και έδωσε την εξουσία στους δωσίλογους με τις ευλογίες της Γιάλτας (βάζω και τον Μπάρμπα Ιωσήφ μέσα) και ξεκοκάλισε το Σχέδιο Μάρσαλ.
Της ίδιας δεξιάς που μετέπειτα απαιτούσε και αποσπούσε από τους ιδεολογικούς της εχθρούς ΔΗΛΩΣΕΙΣ αποκήρυξης και μετανοίας.

Τώρα να που έφτασε η ώρα του να υπογράψει και αυτός δηλώσεις, συμμόρφωσης προς το καθεστώς και μαζί του και όλη η Δεξιά που εκπροσωπεί.
Πως αισθάνεται άραγε ;
Τι γεύση αφήνει στο στόμα σας κύριοι της Λαϊκής Δεξιάς η δήλωση υποταγής;
Την ίδια φαντάζομαι που άφηνε και στο στόμα των άλλων όταν υπέγραφαν για να φύγουν από τα ξερονήσια και να ξαναδούν τα σπίτια τους.
Πως αισθάνεται ένας ιδεολόγος που μόλις ανακάλυψε πως η προσωπική του βολή, το συμφέρον αλλά και ο φόβος για την επιβίωσή του είναι μεγαλύτερος από την τυχόν ιδεολογία του ;
Πως αισθάνεσαι όταν σπάει η πομφόλυγα της ρητορείας σου;
Αυτό είχατε άραγε στο μυαλό σας με τις τότε δηλώσεις μετανοίας ; Να σπάσετε τον τσαμπουκά του άλλου και να τον εξευτελίσετε στα μάτια των συντρόφων και της οικογένειας του αλλά και στα ίδια του τα μάτια ;
Πως αισθάνεστε τώρα; Πόσο εξευτελισμένοι ;
Πως αισθάνεσαι όταν σε δαγκώνει η ιστορία στον κώλο ;


Υ.Γ.1. Μην νομίζετε ότι καγχάζω από χαρά.Πως θα μπορούσα να χαίρομαι με τα χάλια μας;  Πιστεύω βαθύτατα ότι κανένας άνθρωπος ή κράτος, ασχέτως πεποιθήσεων δεν πρέπει να εξαναγκάζεται σε παρόμοιους εξευτελισμούς μέσω οποιονδήποτε πρακτικών εξαναγκασμού.



About This Blog

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP