Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Όταν χτυπά ο "Μπάϊλας"


Εμείς εδώ στην Δυτική Θεσσαλία aka Τρίκαλα- Καρδίτσα , "μπάϊλα" αποκαλούμε την δυνατή , αποπνικτική ζέστη με την υγρασία, ιδίως κατά τις μεσημεριανές ώρες.
Αυτές τις μέρες με τους 40 βαθμούς και με την σχετική υγρασία πάνω από 50-55 % , τα έχουμε δει όλα και μας έχει χτυπήσει ο "μπάϊλας" για τα καλά στο κεφάλι , παρά την αποδεδειγμένη, λόγω γονιδίων,αντοχή που έχουμε στην "ζέστα".
Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά έχουμε και όλα όσα γίνονται τα οποία μας ανεβάζουν επιπλέον το αίμα στο κεφάλι. Από που να αρχίσω και που να τελειώσω ; Τα ξέρετε , επομένως ας μην τα ανακυκλώσω .
Ο συνδυασμός πάντως ζέστης , λιτότητας και κυβερνητικής - εθνικής αθλιότητας , δεν αντέχεται με τίποτα .
Σχεδόν παρακαλάω για τον χειμώνα , αλλά και εκεί που καλό;
Τον χειμώνα λένε όλοι θα αρχίσουν τα πραγματικά δύσκολα και θα σφίξουν οι κώλοι μας.
Με αυτά και με αυτά θυμάμαι τα όσα λέει η λαϊκή σοφία , μέσα από τα χείλια τςη γιαγιάς μου :
"Από τη ζέστη και τα λεφτά , δεν πέθανε κανένας , από το κρύο και τη φτώχια , πάρα πολλοί"
Εμείς είμαστε προς το παρόν ζέστη και φτώχια.Τέλος πάντων ...
Καλύτερα μάλλον από το κρύο και φτώχια που είναι μπροστά μας.
Ε ρε γαμώτο , λέω, μήπως τελικά είναι καλύτερο να μας χτυπά ο "μπάϊλας" και ας ιδρωκοπάμε όλη μέρα σαν γαιδούρια στον ανήφορο ;
Που φτάσαμε ρε "γαμώ την Αλβανοσύνη μου" που έλεγε και ένας γνωστός ;

2 Σχόλια:

ephee 21 Αυγούστου 2010 στις 10:56 π.μ.  

Καλημέρα Μιχάλη.
Η γιαγιά σου ζούσε το 1987; Όχι, το λέω επειδή είχαν πεθάνει 47 άτομα από τη ζέστη τότε.. Θυμάμαι ήμουν Γερμανία, και έβλεπα στο RTL τον "Μπουλντόζα" να κάνει δηλώσεις από το κλιματιζόμενο δημαρχείο της Αθήνας..

aldebaran 21 Αυγούστου 2010 στις 5:31 μ.μ.  

Ακόμα ζει Έφη (95). Αυτά τα έλεγαν γιατί παλιότερα ο κόσμος ήταν μαθημένος αλλιώς , περισσότερο σκληραγωγημένος και δεν ζούσε και στο αστικό περιβάλλον του σήμερα που με την άσφαλτο, τα τσιμέντα , τα ψηλά κτίρια που κόβουν τον άνεμο και τα καυσαέρια.Όλα αυτά επηρεάζουν το μικροκλίμα μιας περιοχής. Εξάλλου αν συνηθίσεις σε κλιματιζόμενο περιβάλλον , μετά είναι δύσκολα τα πράγματα.
Το νόημα της ανάρτησης ήταν άλλο βέβαια και όχι η κυριολεξία της παροιμίας ή το κλίμα καθαυτό.
Πολλή ζέστη έκανε πάντα και πάντα ο κόσμος υπέφερε , απλά την ζέστη την πάλευες και την παλεύεις με κάποιο τρόπο , εκτός και αν παίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Αν όμως έφτανε παλιά ο χειμώνας στα χωριά , δεν είχαν πάει καλά οι σοδειές να έχεις προμήθειες και δεν φύτρωνε τίποτα στον κήπο να φας και είχες μόνο ένα μπουχαρί (τζάκι) ή μια ξυλόσομπα, τότε έσφιγγαν οι κώλοι για τα καλά.

About This Blog

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP