Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ


Αλήθεια όλοι αυτοί που σήμερα θρηνούν για τον Σωκράτη Γκιόλια, που ήταν κρυμμένοι τόσο καιρό; Νομίζω ότι και ο ίδιος αν με κάποιο μεταφυσικό τρόπο παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα σήμερα θα απορούσε με τους τόσους φίλους του που τον πενθούν.
Ποιος αλήθεια ήταν ο Γκιόλιας ; Ένας μαχόμενος δημοσιογράφος της πρώτης γραμμής που έπεσε για τα πιστευω της ελευθεροτυπίας (ηλεκτρονικής και έντυπης) ή ένας διαπλεκόμενος που μπλέχτηκε με κάτι μεγαλύτερο από τα μέτρα του ;
Δεν νομίζω ότι μπορεί να απαντήσει κάποιος σε αυτό τώρα. Δεν ξέρω αν έχει και νόημα.
Αυτό που περισσεύει είναι η φανερή υποκρισία όλων.
Τώρα ανακάλυψαν όλοι την διαπλοκή του πολιτικοοικονομικού πλέγματος άραγε ;
Τώρα κατάλαβαν όλοι πως διάφοροι δημοσιογράφοι έχουν ύποπτο ρόλο στο διάτρητο σύστημα της δημοκρατίας;
Τώρα κατάλαβαν όλοι πως λειτουργεί η στοχοποίηση προσώπων, ενόχων και αθώων ;
Τον Μπακογιάννη τον ξέχασαν άραγε ;
Δεν ξέρω αν θα ξεχαστεί ο Σωκράτης όπως διατείνονται όλοι.
Δεν ξέρω αν θα δικαιωθεί ο όποιος αγώνας του , όπως πάλι διατείνονται πολλοί.
Αυτό που ξέρω ειναι πως ούτως η άλλως οι νεκροί δικαιώνονται και πως πάσα αμαρτία ξεπλένεται με το αίμα τους.
Αυτό που δεν ξεπλένεται με τίποτα είναι η αίσθηση της δυσωδίας που αναδίδει η παραδημοκρατία μας και το παρακράτος της.

2 Σχόλια:

Ελληνόψυχος 20 Ιουλίου 2010 στις 4:18 μ.μ.  

Φίλε μου, όλα αυτά που περιγράφεις αποτελούν λόγια του αέρα προς δημιουργία των εντυπώσεων της ημέρας.

Η δημοσιογραφία σήμερα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μια θεατρική σκηνή.

Φατάζομαι ότι ακόμη και οι παράγοντες του Τρωκτικού είναι περισσότερο εθισμένοι στην δημοσιότητα που τους προσφέρει η δολοφονία, παρά συντεθλιμμένοι από τον χαμό του.

aldebaran 21 Ιουλίου 2010 στις 12:18 π.μ.  

Έτσι είναι δυστυχώς. Πόσοι άραγε δεν έχουν χτίσει καριέρες πάνω στα πτώματα άλλων , άσχετα αν δεν τα δημιούργησαν αυτοί.

About This Blog

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP